Entropi

Bu yazıyı yazdım diye birçokları tarafından eleştirileceğimin hatta hakaretler alacağımın farkındayım. Doğruları söylemek ve “kral çıplak” demek gerekir diye düşünüyorum.

Türkiye yi hep bir sanal ülkeye benzettim. İsmini de “Pandispanya Panturanya” koydum.

Öncelikle her şeye optimist bakanlarımız olabilir, enflasyon düşüyor, Türk halkı Müslüman diyenler olacaktır. Ama gör bak ki doğru düzgün hiçbir şeyimiz yok. Ne milli birlik beraberlik ne de gerçek anlamda milliyetçilik. Diğer yanda da din bezirganları, bölücü ırkçı Kürtler ve ateist felsefeyi benimsemiş, toplumu avam kabul eden ve kendilerini “aydın” diye nitelendiren beyzadeler.Bunların dışında olan ve Türk Halkının %90’u temsil edenler ise her şeyden bihaber ve sadece seyirci pozisyonunda.

Düşünün bir katil hapisten çıkıyor ve cezaevi önünde bekleyen bir siyasi partinin militanları ve avazları çıktığı kadar bağırıyorlar “Türkiye seninle gurur duyuyor” Peki ne yapmış bu büyük kahraman? Sadece ve sadece can almış ve bunu ne uğruna yapmış? Bunlar onlara göre ayrıntı.. Hatta bu şahsin ben “Mesih” im demesi bile önemsiz. Bunun ötesinde Türk hukuk sistemi tarafından suçlu bulunan ve yargılanıp ceza alan bir sahsın birileri veya bazı güçler tarafından serbest bırakılma çabası.. Bir insani öldüren bütün insanlığı öldürmüş gibidir sözünün kalplerde önemi yitmiş. Düşünün “Peyami Safa” ve “Necip Fazıl” kimdir. Bu büyük insanları simdi hepimiz saygıyla anıyoruz. Yazdıkları ile ve şiirleri ile hep gönül bahçemizin en güzel meyvelerini olmuşlar . Oysa gençlik yıllarında tamamen farklı görüşleri taşımışlar hatta en uç noktalarda bulunmuşlar. Bu insanları ya geçmişteki siyasi düşünceleri yüzünden kaybetmiş olsaydık? Değerli dostum Türker bey de eskiden sol görüşlü bölücü grupların içinde olduğunu ve birçok gösterinin içinde yer aldığını söylemişti. Ama biz sadece bugünkü Türker beyi biliyoruz. Demek ki esas olan insandır. İnsanların yaşama hakkına ne şekilde olursa olsun dokunmak en büyük günahlardan biridir. Esas böyle iken bir katili yada katilleri sahiplenmek kime ne kazandırır? Fizikteki etki-tepki prensibini niye düşünmez bu zihniyettekiler? Senden farklı düşüneni kazanmak yerine onu yok etmeye çalışmak sonuçta karşı düşüncedeki insanların sana karşı nefretini kazandırır ve karşılıklı fanatizm oluşturur. Benim gördüğümde zaten istenenin bu olduğudur. İçimizdeki sahte milliyetçilerin asil çabası bu düşmanlığı pekiştirmektir. Düşünün bir kere, “Papa” ya suikast girişiminde bulunan kişi acaba bundan ne gibi bir “milli” fayda sağlayabilir? İslam-Hıristiyanlık arasında düşmanlık tohumları atmanın getirisi kimedir? Şu meşhur “Gladyo” teşkilatı niye CIA ve MOSSAD desteklidir. Niye kimse bu suikast olayında rol oynayanların çoğunun pasaportunda onlarca defa “Telaviv” ve “Washington” damgası olduğunu görmezden gelir? Hatta Uğur Mumcu nun öldürülmeden önce son olarak telefonla konuştuğu kişi kimdir? Bunları topladığımızda içimizdeki ve görünüşte milliyetçi geçinen bazı kesimlerin aslında “BOP” projesinin bas aktörleri olduğunu açıkça göreceğiz. Bunların yazılı olduğu onlarca internet sitesi var ve özellikle sayın “Mehmet Eymür” e ait sitedeki iddialar konusunda niye adi gecen kişiler yargıya gitmezler?

Gelelim kiminle gurur duymamız gerektiğine.. Türkiye nin adına gerçek anlamda bir şeyler yapıp , bize pozitif! anlamda getiri sağlayanlardan, alın teriyle çalışanlardan ve üretenlerden, vatanını ve milletini kalben sevip bunun uğruna şehit olanlardan, vergisini verip bununla iftihar edenlerden, Türk milletinin bir ferdi olmaktan gurur duyup bu halkı avam olarak kabul etmeyenlerden, Türk malı kullanan ve tüketenlerden ve Türk yargısına ve adalete güvenip, hangi fikirde olursa olsun suç isleyenleri kahraman ilan etmeyenlerden ve Türk halkının demokrasiye layık olduğunu düşünüp inanç ve düşünce özgürlüğünün bunun bir parçası olduğunu düşünenlerden “GURUR” duyalım.

Saygılarımla.

Nuri Aslan