Mutluluk ve İkilem

Bu gün yazmak geldi içimden
Önce bir maile yazacaktım her şeyi
Bir daha hiç okumayacağım bir mail
Dağınık yazılar, hissedilmiş anların bir fotoğrafı sanki
Anıları yazarız, anların fotoğrafını çektiğimizde de anı olur.
Bazen unutulur en güzel şeyler
Bir meltem, bir melodi
Ne hissettirir bilmeyiz, ama hissederiz
En değerli anıların bir karşımıdır,
Güzellik ve sevgi
En az vakit bulduğumuz şeyler
Hayatımızın en renkli aynasıdır.

Bazen de güzel, öyle güzeldir ki
Kimse görmesin diye saklarız
Kendimizde göremez hale getirene kadar saklarız
En güzel hisleri bir korku gölgeler

Oysa dünyada, çiçekler açtığında, ağaçlar yeşerdiğinde mutlu oluruz
Ama kendimizde açan baharlar korkutucudur.
Gerçekleşmesi çok az olabilecek bir gizemdir.
Saklarken içimizdeki güzellikleri
Doğayı daha da severiz
Bize güzelliklerini saklamadan paylaştığı için,
Bizler doğanın, gizli duyularıyız

Nasıl geçer zaman aralığımız?
Mutlu oldukça, mutsuz olmaktan korkarak
Yaşadıkça, ölmekten korkarak
Bir ikilemin içinde tüm hayat
Dondurmaya çalışırız yaşamımızı
Hiçbir şey kaybetmemek için
Bir ikilemin içinde tüm hayat
Başı ve sonu ile iki tarih aralığında noktalanan hayat
Bazen bir tabaka gibi kimi zaman bir kitap gibi
Belki de, yeniden dinlenmek istenen bir müzik gibi
Yada bilinmeyen ve hiçbir zaman bilinmeyecek bir sır gibi
Sonunu bilmedikçe korkutur tüm mutluluklar

En güzel denizlerde yüzerken
Gözlerimiz kapalı kalır.

Seda Bostancı

Bu yazı toplam 2217 defa görüntülendi.
Entropi Logo